Müzik

Konu: My Dying Bride Ptsi Ara. 22, 2008 2:04 am

Aşk ve ölüm üzerinde yürüyen, melankoliyi yaratanlar üzerine bir yazı... My Dying Bride doom'u yapan ve yaşatan sayılı gruplardandır. Dinlerken sizi alır ve uzaklara götürür. Götürürken birşeyler kopartır içinizden... Yıllardır sağlam kalmayı başarabilmiş, hala ayakta duran doom'u yazan en iyi gruptur belkide ...

1990 yılında İngiltere'de My Dying Bride'ın temelleri atıldı. Aaron, Rick, Andy ve Calvin uzun bir süre çalıştıktan sonra ilk demoları olan "Towards The Sinister" ı çıkardılar.25 Kasım 1990 yılında çıkan demo'da 4 şarkı olmak üzere 25 dakikadan oluşuyordu. Revolver Stüdyolarında kaydedilen demo Tim Walker tarafından kaydedilmişti.

Klavye ve gitar görevini Andy'nin üstlendiği, Aaron'un vokallik yaptığı, Rick'in davula geçtiği, Calvin'in ise gitarda görev aldığı ve kadronun yavaş yavaş oturduğu demo'dan sonra The God Is Alone isimli single piyasaya sürüldü.

Çalışmaların ardından beğenilen grup, başarısından dolayı Peaceville Records'un dikkatini çekti ve yeni bir albüm için bu şirket ile anlaşma yapıldı.

Grup, ilk albümleri "As The Flower Withers" için Academy Stüdyolarına kapattılar kendilerini ve çalışmalarına hız verdiler. Sonunda ilk albümleri 1992 yılında Peaceville Records tarafından sürüldü. Grubun ilk albümü olmasına rağmen, albüm büyük bir ilgi gördü ve başarı elde etti. Ortalama 50 dakika süren albümde inişli çıkışlı notalar, duygu patlamaları grubun fan kitlesinin oluşmasına neden oldu.

Bütün grupların yapamayacağı birşey vardırki, My Dying Bride bunu ilk albümlerinde hissettirmişti; sözlerini notalar üzerinde yüzdürmek ve o harikulade sesle bunu yaşatmak... Kuşkusuz Aaron'un sesinin mükemmelliği diğer albümlerde daha da belirginleşecekti..

Albümde; Silent dance, Sear me, The forever people, The bitterness and the bereavemen, Vast choirs, The return of the beautiful, Erotic literature olmak üzere 7 şarkı bulunuyordu.

Grup yeni albümleriyle birlikte Avrupa turnesine çıktı ve turnelerin ardından diğer Ep'leri olan "The Thrash Of Naked Limbs" i 1993 yılında kaydettiler. Kayıtlar sonrasında gruba o efsanevi kemancı olan Martin katıldı.

Ep'nin ardından grup tekrar Avrupa turnesine çıktı. Turneler oldukça başarılıydı fakat havanın soğuk olması hastalıklara neden oldu, bu da konserlerin gecikmesine ve turnelerin uzaması için iyi bir sebepti.

Turnelerden dönen grup tekrar kendini stüdyolara kapattı ve "Turn Loose The Swans" albümü bu zamanda piyasaya sürüldü. Albümk kapak tarasımı grubun vokali Aaron Stainthorpeun tarafından hazırlandı. 1993 yılının Haziran ayında İngiltere'de, Peaceville Records imzası taşıyan albüm diğer albümler gibi My Dying Bride'ın tarzını açık bir şekilde ortaya koyduğunu gösteriyordu. Melodiler ve sözler bütünlüğü sağlarken, doom çevresi tarafından ilgi gören My Dying Bride yeni albüm için tekrar çalışmalara başladı. Stüdyo çalışmalarına başlamadan önce grup konserler verdi, yol durumu yüzünden birkaç küçük kaza yaşayan grup üyeleri diğer albüm için tekrar Stüdyo'ya girdi...

Bir sene boyunca kendini çalışmalara veren grup o güzel albümlerden biri "The Angel And The Dark River" ı yayınladı. 1995 yılının Şubat ayında çıkan albüm gene Peaceville imzasını taşıyordu ve Academy Stüdyolarında kaydedilmişti.

Albüm şaşırtacak kadar başarılı 6 şarkıdan oluşuyordu ve şu ana kadar yapılmış en güzel My Dying Bride albümlerinden biriydi. Keman ve Aaron'un sesi birleşince harika bir albüm ortaya çıkmıştı. Doom çevresi tarafından çok beğenilen albüm iyi bir ilgi gördü, melankoli sonuna kadar yaşanıyordu ve taşıdığı sözler ritimler keman ve o kendine has güzelliğiyle Aaron'un içinden çıkılmaz sesi müziğin insanı ne derece etkileyebileceğini anlatıyordu. Hüzün o kadar sarmıştıki sözlerin arasından kaçan gözyaşları kemanı islattığında nefes almak daha da zorlaşıyordu...
Albümde; The Cry of Mankind, From Darkest Skies, Black Voyage, A Sea To Suffer in, Two Winters Only, Your Shameful Heaven ve The Sexuality of Bereavement adında 6 şarkı bulunuyordu.

Bu başarılı yapının ardından bir Avrupa Turnesine çıkıldı. Albümün başarısı konserlere yansıyor, canlı performansları fanları büyülüyordu. 1995 yılının sonunda "Trinity" çıktı karşımıza.. Albüm İngilterede kaydedilmişti ve dokuz şarkı bulunuyordu; Symphonaire Infernus Et Spera Empyrium, God Is Alone, De Sade Soliloquay, The Thrash Of Naked Limbs, Le Cerf Malade, Gather Me Up Forever, I Am The Bloody Earth, The Sexuality Of Bereavement, Crown Of Sympathy (Remix).. Kuşkusuz mükemmel bir albüm olduğu söylenemezdi, fakat inişli çıkışlı melodiler, gitarlardaki agresif tonlar ve o keman sesi albümün iyi bir satış elde etmesini sağladı. Aaron'un clean vokal yaparak söylediği bir şarkı vardıki 2000 yılında en iyi My Dying Bride şarkısı olarak seçildi "The Crown Of Sympathy" .. Slov ve yavaş bir şarkı olması şarkıya biraz daha çekicilik kazandırıyordu.

1996 yılında grup bir sessizliğe büründü ve biraz daha çalışarak biraz daha para ödeyerek "Like Gods Of The Sun" ı yayınladı bizlere.. Peaceville Records imzasını yaşıyan albümün editörlüğü Andy Green tarafından yapılmıştı. Albümde 9 şarkı vardı; Like Gods Of The Sun, The Dark Caress, Grace Unhearing, A Kiss To Remember, All Swept Away, For You, It Will Come, Here In The Throat ve For My Fallen Angel ...For My Fallen Angel kemanın ağladığı bir şarkıdır. Derinden hissedilir doom'un etkisi.. Bir çok yerde Aaron'un ölen sevgilisine karşı yazdığı ağıt olarak geçer.

My Dying Bride yazdıkça beğeniliyor, dinledikçe ağlatıyordu. Başarısında ilerledikçe daha büyük çalışmalar bekleniyor sonuç alındıkça bir diğer albüme bakılıyordu.. Hep bir şeyler bekleniyordu My Dying Bride'dan.. Bu beklentilerin yüksek safhalarda olduğu dönemlerde konserler düzenlendi, turlara çıkıldı. Turlara yolunda başarılı olan bir diğer grup "Cathedral" ile birlikte devam edildi. Herşey bu kadar güzel gitmeyecekti kuşkusuz. Davulcu Rick turneler sırasında sakatlandı ve uzun bir süre çalamadı bunun sonucunda gruptan ayrıldı ve My Dying Bride yeni bir davulcu aramaya başladı. Rick'in yerine Dominion grubundan Bill Law geldi ve Rick'in yerine çalan Martin gruptan ayrıldı. Grup yeni düzene alışmakta pek fazla zorlanmadı ve çalışmalara ara vermemek istercesine yeni bir albüm ile karşımıza çıktı; "34.788% ..." Albüm çıkışından sonra gruba geçici olarak katılan davulcu Bill Law yerini Anathema'dan tanıdığımız Shaun Steels aldı. 34.788% albümü müzikal açıdan birçok eleştiri görsede olumlu tarafları olmuştur elbette. 1998 yılında çıkan albümün imzasını yine Peaceville yaşıyor. Martin'in eksikliği albümde hissediliyordu ve fanlar tarafından diğer My Dying Bride albümlerine göre az ilgi gördü.

Albümün ardından verilen konserler sonrasında Johnny Maudlin klavyeye geçti ve 1999 yılının Kasım ayında "The Light At The End of the World" yayınlandı. Her albümde olduğu gibi bu albümde de Peaceville imzası vardı. 9 şarkıdan oluşan albüm; She Is The Dark, Edenbeast, The Night He Died, The Light At The End Of The World, The Fever Sea, Into The Lake Of Ghosts, The Isis Script, Christliar ve Searme III'den oluşuyordu.

Kuşkusuz bir sevgiliye yazılabilecek aşkı anlatabilecek en güzel doom şarkılarından birisiydi Searme ve My Dying Bride bu şarkıyı ne zaman, nerede kullanacağını çok iyi biliyordu. Albümün geneline bakıldığında her albümde yakaladığı başarıyı devam ettiren grubun, bu albümde de başarılı olduğu söylenebilir ki bir çok My Dying Bride fan'ları tarafından çok beğenilir. bu albümde gruba Hamish Glenncross gitar'da katılmıştı oysaki etkisini hissetmek oldukça zordu..

2000 yılında grup 10. yılını tamamlamıştı bunun ürünü olarak 2001 yılında "The Dreadful Hours" çıktı karşımıza.. Andrew Craighan editörlüğünü yapmıştır. Grup üyelerinin röportajlarındaki yorumlarına göre en çok sevdikleri albümleridir "The Dreadful Hours".. ve aynı melankoliyi hissettirir. Kuşkusuz diğer albümlerinden pek bir farkı yoktu ama dinledikçe şarkı başlıkları, sözlerdeki duygunluk bu albümü biraz daha estetik gösteriyordu. The Dreadful Hours, The Raven and the Rose, Le Figlie della Tempesta, Black Heart Romance, A Cruel Taste of Winter, My Hope the Destroyer, The Deepest of all Hearts, The Return To The Beatiful albümde yer alan parçalardır.

2001 yılında verdiği konserlerden sonra grup, "Voice Of The Wretched" adıyla Hollanda'da verdikleri konseri DVD formatında yayınladı. Aynı yıl bir diğer DVD "For Darkest Eyes" ı piyasaya sürdüler.

2004 yılına geldiğimizde My Dying Bride'ı "Songs Of Darkness, Words Of Light" isimli çalışmalarıyla gördük. Albümde The Wreckage Of My Flesh, The Scarlet Garden, Catherine Blake, My Wine In Silence, The Prize Of Beauty, The Blue Lotus, And My Fury Stands Ready ve A Dommed Lover adında 8 şarkı var.Daha iyi bir albüm olabilirmiş çünkü geçmişteki albümlere bakıldığında beyninizi sarsacak kadar başarılı olan çalışmalar var. Albümde dikkatleri üzerine çeken şarkılardan birisidir ki "My Wine In Silence" fanları tarafından yapılan anketlerde en iyi My Dying Bride şarkısı sıralamasında "For My Fallen Angel" dan sonra gelir..

Diğer albümleriyle kıyaslanırsa çok iyi bir yapıt olduğu söylenemez. Bir çok grupta da olduğu gibi My Dying Bride zamanla değişmiş tarzını oturtmuş ve bu tarz üzerinde yeni yapıtlar üretmeye devam etmiştir. Son olarak 2005 yılının Ağustos ayında "Sinamorata" adlı DVD sini piyasaya sunmuştur. Fanları tarafından çekilmiş oldukça iyi sahneler var içinde. Arşivde bulunması gereken yapıtlardandır..

Ayakta kalmayı başarabilen sayılı Doom gruplarından biridir.. Sözleriyle, melodileriyle kalitesini ortaya koyar.. Yeni albümleriyle yeni bir sayfa bekliyoruz My Dying Bride'dan...

Zor Dergisinin 6. sayınsında yaptığı dev MDB röportajından bir kesit..
Zor: Anathema hakkında ne düşünüyorsun? Geçmişte iki grubun bibirinden nefret ettiğini söylemiştin. Şu an durum nasıl? Sizi kendilerinden bir rifi çalarak "Sear Me" de kullanmakla suçlamışlardı. Andy de bir keresinde, bir Anathema elemanıyla bir barda buluştuğunu ve o zaman beste aşamasındaki bir parçayı mırıldandığını, sonra Serenades'i (ilk Anathema albümü) dinlediğinde o mırıldandığı rifin aynısının kullanıldığını duyduğunu söylemişti. Andy'ye göre o rifin "Turn Loose The Swans" albümünde kullanılması planlanıyormuş. Bundan haberin var mı? Varsa "Serenades" deki hangi riff MDB'den arak?

Aaron: Anathema'dan nefret etmiyoruz. Hiç etmedik. Ancak fazla görüşmüyoruz. Çünkü onlar kendilerine göre doğru olanı biz de kendimize göre doğru olanı yapıyoruz. Bazen birlikte çalışmamız gerektiğinde, ortam biraz ısınabiliyor. Ancak insanların abarttığı kadar değil. Andrew/Serenades hikayesinde ne olup bittiğinden tam emin değilim. Sanırım fanlar kimin şarkısının kiminkine benzediğine karar verebilir.

Albümler:
1990, Towards The Sinister (demo)
1991, God Is Alone (7")
1991, Symphonaire Infernus et Spera Empyrium (EP)
1992, As the Flower Withers
1992, The Thrash Of Naked Limbs
1993, Turn Loose the Swans
1994, I Am The Bloody Earth (EP)
1994, The Sexuality of Bereavement (7")
1995, Trinity
1995, The Angel And The Dark River
1996, Like Gods Of The Sun
1998, The Angel and the Dark River / Live at the Dynamo
1998, 34.788%...Complete
1999, The Light At The End Of The World
2000, Meisterwerk 1 (Compilation)
2001, Meisterwerk 2 (Compilation)
2001, The Dreadful Hours
2002, The Voice Of The Wretched (live)
2004, Songs Of Darkness, Words Of Light
2005, Sinamorata (DVD-live)

Grupta'ki Eski Üyeler;

Martin Powell 1992-1998 (keman,klavye)
Rick Miah 1990-1997 (Davul)
Bill Law 1998-1998 (Davul)
Calvin Robertshaw 1990-1999 (Gitar)
Yasmin Ahmid 1998-2002 (Klavye)

Şimdiki Üyeler;
Aaron Stainthorpe 1990- (Vokal)
Ade Jackson 1990- (Bass)
Andrew Craighan 1990- (Gitar)
Hamish Glencross 1999- (Gitar)
Shaun Steels 1998- (Davul)
Sarah Stanton 2002- (Klavye)

Müzik

Rock

Yabancı Rock

Müzik

Rock

Yabancı Rock

Müzik

Rock

Yabancı Rock